ازدیرباز،ما ایرانیانم ،وبه گونه ایعام فارسی زبانان را باسخنان دل انگیز مشرب عرفان انس والفتی خوش بوده است.این ذوق حضور در روشنای اندیشه ودل،بی هیچ گمانّزاده ی مهری است فطری وژرف به هرآنچه جانمایه ی الهی سرچشمه ای روحانی دارد.دراین میان توان گفت که کلام عارفانه ی پیر پاکبازطریقت خواجه عبدالله انصاری را جایگاهی جلیل ومرتبتی بس سزاوار استّنه همان به سبب نفحات ربوبی وفیض بردن از منبع لایزال اشراق خداوندیّ بل افزون برآنببه جهت زیبایی تعبییراتّسلاست کلامّتمثل به شعرهاّبهره جستن ازخوش ترین ساختار موزون وبالاتر ازآنّوجد وحال وسوز وگذاری که درسراسر سخن مشهود است وهم به آن لطف وعذوبت خاصی بخشیده است.ازاین روسخنان خواجه عبدالله انصاری هم دوستداران ومتذوقان ادب را مایه ی لذت والهام است وهم راهپویان اقلیم عشق را حدیث نفس وزاد راهّ،خود،ّانگیزه ی مادر نشر این بهگزینّ،همین بوده است.
باری،سخن از پیر هرات وکلام عذب او دراین مختصر نمی گنجد واین گزینه گامی کوچک،به گونه ای دیگرّ،درعرصه داشت حدیث جان به جانان است.از همه ی هنرمندانی که درنشر این اثر زیبا کوشیده اندسپاسگزاریم وتوفیق همگی آنان را درخدمت به هنر وفرهنگ این مرز وبوم خواستاریم.