در این اثر سعی شده است با توجه به قیام خونین امام حسین(ع)، به شناخت جلوه های «حق و باطل» را درس گرفتن از واقعه عاشورا پرداخته شده و نحوه تشخیص معیارهای حق و باطل در زمانه ما با توجه به فتنه ها و آفات عقیدتی و اجتماعی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. نویسنده نخست به بحث درباره بصیرت و شاخص های مهم آن پرداخته و بصیرت را رمز بقا و عدم بصیرت را عامل فروپاشی یک نظام فکری و عقیدتی قلمداد کرده است. آنگاه بر ضرورت مصداق یابی حق و باطل با توجه به انواع رنگ عوض کردن های جوامع بشری تاکید کرده و نحوه مواجهه جبهه حق با باطل را با توجه به آموزه های نهج البلاغه بررسی نموده است. وی اموری مانند دین، هدایت، ربوبیت، لقا، طاعت و عقل را از جلوه های حق معرفی کرده و مصداق های باطل و ضلالت را از منظر قرآن کریم برشمرده است.