در کتاب حاضر، نگارنده در بررسی پدیده اسلام گرایی و بیداری اسلامی در «تونس» بیان می دارد که این پدیده در اصل تلاشی برای رجوع به ریشه های فرهنگی بومی در میان مردمی بوده که از بحران هویت ناشی از پروژه تمدن سازی فرانسه رنج می برند. در این کتاب چهار نگرش کلی: نگرش بیداری اسلامی، نگرش بیداری جنوب، نگرش بیداری انسانی و نگرش بهار عربی که درباره این پدیده شکل گرفته تشریح می شوند و درمجموع بیان می شود که نظریه بیداری اسلامی نظریه ای تبیین گر است.