«غلامعلی رعدی آذرخشی» (1288-1378 هـ . ش)، شاعر توانا و صاحب نثر فصیح منشیانه، عضو سابق فرهنگستان ایران، استاد پیشین ادبیات فارسی در دانشگاه ملی و سال ها نمایندة ایران در یونسکو بود. قصیدة «نگاه» او از شاهکارهای شعری معاصر است، هم چنین غزل های لطیفی از او به جا مانده است. شعرهای او برهانی است قاطع بر این که زبان فارسی در آذربایجان، زبان اندیشه و ادبیات است و سرایندگان آنجا هماره از نگاهبانان موثر و نشردهنگان دل سوز زبانی هستند که قطران و خاقانی و نظامی در قرون پیش بر این خدمت پیشینگی دارند. کتاب حاضر به شرح زندگی رعدی آذرخشی و بررسی شعر و نثر و آرای این شخصیت برجسته، نیز نگاه دیگران به وی، نمونه ای از سروده ها و نثر، نامه ها، و دست نوشته های او اختصاص یافته است.