این کتاب جلد 25ام از مجموعه «حکایت های شیرین» است که در آن حکایت هایی از «مولوی» - جلال الدین محمد بلخی، معروف به «مولانا»، «مولوی» و «رومی» (‎۶ ربیع الاول سال ۶۰۴ه.ق، بلخ یا وخش - ۵ جمادی الثانی سال ۶۷۲ ه.ق، قونیه) (۱۵ مهرماه سال ۵۸۶ه.ش - ۴ دی ماه سال ۶۵۲ ه.ش) از شاعران پارسی گوی ایرانی است. در دوران حیات به القاب «جلال الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده می شده است - با عنوان های «مرگ قبل از مرگ»، «خواهش پادشاه»، «پسر اهل هنر»، «شاعر تازه گویی»، و... ارائه شده است. در گزیده ای از «حکایت پادشاه دلتنگ می خوانید: «پادشاهی دلتنگ بر لب جوی نشسته بود. اُمرا از او هراسان و ترسان و به هیچ گونه روی گشاده نمی شد، مسخره ا ی داشت عظیم و...».