در این کتاب به معرفی «پادشاهی نروژ» از زوایای تاریخی، جغرافیایی، سیاسی و فرهنگی پرداخته می شود. نروژ با نام رسمی پادشاهی نروژ، کشور پادشاهی مستقل و متمرکزی است که قلمرو آن بخش غربی شبه جزیره «اسکاندیناوی»، «یان ماین» و مجمع الجزایر «سوالبارد» در قطب شمال را دربرمی گیرد. پس از امضای معاهده «اسپیتسبرگن» (که با نام پیمان سوالبارد نیز شناخته می شود) در ۹ فوریه سال ۱۹۲۰ (۱۹ بهمن ماه سال ۱۲۹۸) تسلط مطلق و کامل نروژ بر مجمع الجزایر اسپیتسبرگن (که اکنون سوالبارد نامیده می شود) به رسمیت شناخته شد. جزیره «پتر یکم» در قطب جنوب و همچنین جزیره «بووه» در نزدیکی قطب جنوب قلمروهای وابسته به نروژ می باشند و به  عنوان بخشی از پادشاهی محسوب نمی شوند. نروژ، مدعی حاکمیت بر بخشی از قطب جنوب به نام سرزمین «شهبانو ماود» نیز می باشد. تا سال ۱۸۱۴ (۱۱۹۲) جزایر «فارو»، «گرینلند» و «ایسلند» بخشی از پادشاهی نروژ محسوب می شدند.