سید حسن تقی زاده در این دو خطابه به تصحیح،تبیین و تکمیل عقاید خود در باب آنچه در طول سالیان زندگی در کسوت سیاستمدار و روشنفکر گفته بود،پرداخته است.آن هم در زمانه ای که مفاهیم برآمده از مشروطه توسط نظریه پردازان و سیاستمداران سلطنت پهلوی دوم به گونه ای تبیین میشدند که محصول آن استبداد بود.