لیارد: میان بختیاری ها، «فروش نان» {غذا} ننگ شمرده می شود و هیچ کس ملزم به پرداخت هزینه ی غذایی که در چادر یک بختیاری بر سر سفره آورده می شود، نیست. کنسول بریتانیا، که توانست خوانین بختیاری را با «آینده ای تهی» به امضای قرارداد نفت متقاعد کند به شادی و شعف پرداخته و حیرت خود را ابراز نمود... خوانین دریافتند که آن چه تاکنون گمان می کردند نعمتی برای سرزمین بختیاری باشد، چیزی جز «لعن و نفرین» نیست.