هیچ عیبی ندارد اگر ملانصرالدین در چاپ های پی در پی حرف های جدید هم بزند. و تلخی و شیرینی احوال زمان حال را هم لحاظ کند؛ و در امتداد قرون، قطب نما و عینک و ساعت هم به خود ببینید؛ و شاید روزی، محض امتحان، به جای الاغ، یک پیکان هم بخرد؛ هواپیما هم سوار شود؛ سینما هم برود؛ و کارش چرا که نه؟ حتی به لپ تاپ هم بکشد. اینها همه در جای خود جایز است، به شرط آن که از خرد بهلولی همچنان برخوردار بماند. ایجاز عبیدی را از یاد نبرد و هزارپیشه بهلولیش از شوخی های بی پروپا پر نشود این دلقک گول، این لوده مکار! یک چنین ملایی تن به زمان نمی دهد، آن را پس می زد؛ هر قدر هم که پیر شده باشد، همچنان جوان می ماند.از مقدمه کتاب