((کوراوغلو و کچل حمزه))، حماسه ای آذربایجانی است درباره اختلاف و مبارزه میان ارباب و رعیت که صمد بهرنگی آن را به فارسی بازآفرینی و روایت کرده  است .کوراوغلو پهلوانی است که علیه ارباب منطقه قیام می کند .آتش قیام را  مردی سالخورده، به نام((علی کیشی)) برپای می دارد که به شغل مهتری اسب های  ((محسن خان)) مشغول است .خان روزی بر سر اتفاقی بسیار جزیی دستور می دهد  چشمان علی کیشی را در آورند .علی کیشی با دو کره اسب(به نام های قیرآت و  دورآت) که آنها را از طریق اسبان افسانه ای دریایی به دست آورده، همراه  پسرش روشن(پهلوان کوراوغلوی آینده) از قلمرو خان خارج می شود و پس از عبور  از سرزمین های بسیار، سرانجام در((چنلی بئل)) که کوهستانی است سنگلاخ و  صعب العبور مسکن می گزیند .پس از اتفاقات بسیاری علی کیشی به دستور خان  کور می شود، اما سرانجام پهلوان کوراوغلو موفق می شود خان را به چنلی بئل  آورده به آخور ببندد و بدین ترتیب انتقام پدرش را بستاند .