دیالوگ بیانگر دانش، بینش و توانایی افراد برای نزدیکی و ارتباط با یک دیگر، روش های سخن گفتن و عمل کردن و درک جامع پدیده های هستی است. اجرای دیالوگ به منظور شناخت درست پدیده ها و برقراری روابط درست با جامعه و همکاری با دوستان، خانواده و دیگر انسان ها، بینش انسان را در زندگی تقویت می کند و موجب پرورش اندیشة آدمی می شود. نگارنده در کتاب حاضر کوشش کرده است تا ضمن بررسی معنا و مفهوم دیالوگ از دیدگاه فلاسفه و اندیشمندان، به توضیح و تبیین اصول و مبانی دیالوگ نیز بپردازد. هم چنین در بخشی جداگانه، به نقش دیالوگ در حوزة تعلیم و تربیت اشاره کرده است.