مجموعه ی حاضر، شامل 11 داستان کوتاه تحت این عناوین است: "بار"، "باد قاصد ماست"، "گم شدن زنی به نام گل افروز"، "او"، "سیاه زمستان"، "پسین تنگ"، "بوی نرگس"، "رها در تاریکی"، "لکه های گل"، "درختی که بود" و "در راه". داستان ها دارای فضا و رنگ بومی هستند، و در عین حال سعی شده که موضوعات تا حدودی کلی باشد و به یک محل خاص محدود نشود. علاوه بر این نویسنده سعی کرده تا لحن و لهجه ی مردم بخشی از جنوب کشور را در داستان ها منعکس  کند. او بیش تر در "نحو" جمله ها این مهم را انجام داده است نه در واژه های محلی. برای مثال در بخشی از کتاب آمده است: "نمی دانم گناه پدرم چه بود که گرفتار عذاب دایمی شده بود و نمی توانست یک روز هم بارش را بگذارد زمین. تا یادم می آید چیزی روی کولش بود. با گونی گندم به آسیا می رفت. کیسه ی آرد بر پشت برمی گشت. کود حیوانی را می برد می ریخت پای نخل ها، با زنبیل پر از خرما خمیده خمیده از باغ می آمد، پشته ای هیزم می برد، کیلویی قند می آورد. خلاصه کمرش راست نشد که نشد...". نویسنده در "لکه های گل" از تلاش پدر و پسری برای آب دادن به نخل هایشان سخن می راند که مرد ناشناسی مانع از این کار می شود و...