در عصر حاضر با هم گرایی تغییر اقلیم، اوج بهای نفت و بحران امنیت غذایی ناشی از هم افزایی آثار صنعتی  شدن و جهانی  شدن کشاورزی روبه رو هستیم. کسب وکارها و صنایع مبتنی بر سوخت های فسیلی هر نوع ارتباط میان تغییر اقلیم و اقتصاد را با هدف بیشینه سازی سود بنا کرده اند. شواهد علمی و تجارب فردی این حقیقت را آشکار ساخته که «راه حل های» دروغین که با هدف حفظ سامانه های مصرف گرایی کنونی در جوامع ثروتمند صنعتی ارائه  شده اند، بحران را تشدید و فرآیندهای بوم شناختی را مختل کرده اند و نیز موجب تشدید فشار بر فقرا و کره زمین می شود. از منظر کره زمین و مردم فقیر، باید گذار انرژی به  شکلی رخ دهد که اشتغال مردمان فقیر افزایش و مصرف سوخت های فسیلی کاهش یابد؛ مردم را به اقتصاد معیشتی بازگرداند و با افزایش امنیت زندگی و تأمین معاش فقرا و نیز اختصاص منابع بیشتر به آن ها سبب کاهش انتشار دی اکسیدکربن به کره زمین شود. در حال  حاضر خلاقانه ترین و ضروری ترین راهکار، اقتصاد زنده و سبز بر مبنای رویکرد بومی است که به  معنای کاهش ردپای بوم شناختی در کره زمین و افزایش رفاه ماست. هیچ بدیلی برای خاک حاصلخیز در جهت تأمین معیشت انسان ها و حیات آن ها در کرۀ زمین وجود ندارد و در این کتاب نشان داده شده، رفتار ما با خاکِ زنده گزینه های پایدار برای رویارویی با بحران های سه گانه اقلیم، انرژی و غذا را فراهم می کند. در این کتاب، بیان شده است که گذار به عصر پساسوخت‏های فسیلی نیازمند توجه به انرژی‏های زنده است؛ این انرژی در آفرینش مردم‏سالاری‏های زنده و اقتصادهای زنده متبلور می شود.