...زمانه ای که به قول لوز از موقعیت «جهان اداره شده»به«جهان کنترل شده»تغییر پارادایم داده است.و حاکم را در قامت پلیس بر می سازد و گویی «ما همواره در وضعیت استثنایی هستیم» خشونت سیاسی یا همان ترور،کوتاه ترین راه برای این تحول است،تحولی را که در دیالکتیکی به غایت اهریمنی پروژه های متخاصم را به نقطه ی اشتراکی عریان رسانده است.نقطه ی اشتراکی که امنیت سرمایه را در توافقی پنهانی تضمین کرده و راه های سلطه ی بیشتر بر «سوژه»را فراهم کرده اند... ...تروریسم کنونی،مقوله ای مدرن است،حتا اگر شباهت هایی بین آن و آسیسینت یا حشاشین یعنی پیروان حسن صباح باشد. که برای عمل تروریستی،حشیش می کشیدند تا در حالت خلسه دست به عمل بزنند.اما این بدین معنا نیست که تروریسم،مقوله ای است که از بیرون بر مدرنیته اعمال شده یا غرض بر آن است،بلکه عمده این است که امری از درون الزامات و لوازمات جامعه ی مدرن بر می آید.هرچند چه بسا دارای خصیصه های صوری مشابه با موارد گذشته باشد...