"آن چه دانیل لرنر در این کتاب بیش از همه، بر آن تأکید می کند، سرعت شکسته شدن جوامع سنتی است؛ در حالی که این شکسته شدن، ضرورتا با مؤلفه های مدرنی چون رسانه، تجارت، صنعت، سواد و همراه نبوده است. مقایسه ی میان جوامع مدرن غربی و جوامع متشتت خاورمیانه ای، او را بدان جا می کشاند که تباین ذاتی میان دو فرهنگ را بر اساس عنصر "شجاعت" و "ابتکار" تحلیل و تفسیر نماید. از نظر وی آن چه برای تسریع روند نوسازی در خاورمیانه نیاز است، فرهنگ ابتکار می باشد که بستر زایش این فرهنگ در خاورمیانه بروز و رسوخ کرده است. لرنر در بررسی خود طیفی را به تصویر می کشد که یک سر آن، سنتی ها و سر دیگر مدرن ها قرار دارند. در میان آن انتقالی ها واقع شده اند که تا حدی با مدرن ها همراه هستند اما فاقد اجزای لازمه زندگی به سبک مدرن می باشند".