سال های 60-1159 هـ . ق را در تاریخ قرون اخیر ایران بایستی از سال های بدشگون دانست. در این سال ها، نادرشاه افشار از کثرت فشار روحی که بزرگ ترین علت آن نابینا کردن فرزندش، رضاقلی میرزا بود و علل فرعی دیگری نظیر شورش های داخلی، کشته شدن برادرش به دست لزگی ها، شکست در حل مسائل مربوط به دولت عثمانی، به اضافه ی کسالت ها و خستگی های جسمی و روحی، حالت طبیعی و تعادل فکری خود را از دست داد؛ و در نتیجه با سنگ دلی و خشونت ناگهانی دست به آزار و کشتار مردم زد، تا جایی که مردم دست به شورش زدند و مملکت در آشوب، بی داد و نارضایتی عمومی قرار گرفت. چون نادرشاه دچار جنون سوء ظن به اطرافیان شده بود و نسبت به عناصر ایرانی خود نیز کم مهر شده بود؛ همین مساله نیز باعث شد که نزدیکان وی در قتلش هم دست شوند و نادرشاه را در بامداد 1160هـ . ق در چادرش به قتل رسانند. کتاب حاضر در واقع، فیلم نامه ی تاریخی درباره ی نادرشاه افشار برای سریال تلویزیونی است که در هفت قسمت تنظیم شده است. وقایع این اثر نمایشی نیز در چند روز آخر زندگی نادرشاه، به خصوص آخرین شب زندگی و روز بعد از قتل او، اتفاق افتاده است و تمام حوادث منطبق بر مستندات تاریخی دوره ی افشاریه می باشد.