نیما خود محصول مدرنیته بود، ازدل کوهستان یوش سنتی برخاسته و به مدرن ترین مدرسه ی کشور خود (سن لویی) راه یافته بود. با زبان فرانسه و ادبیات جهان آشنا شده بود. با مدرنیسم رو در رو ایستاده بود، و پس از اندکی تامل و تقابل آن را پذیرفته بود. او که در بستر اجتماعی استبدادستیز و مشروطه خواه بالیده بود، اکنون خود را در پهنه ی جهانی متحول می دید که متفکرانی چون گالیله و کپلر، داروین، فروید، آینشتاین، مارکس و نیچه اساس دانش و فلسفه را در آن لرزانده بودند. نیما به زودی با حربه ی تجدد خواهی خود به جنگ سنتی رفت که بیش از هزار سال شاعران پارسی گو را هدایت کرده بود. او به خوبی دریافته بود که در یک جامعه ی در حال گذار از سنت به تجدد زندگی می کند و این شرط از شعر و نثر و به طور کلی از هنر زمان او توقع خاصی دارد.
محمدعلی شهرستانی