«میرحسین موسوی»، نخست وزیر سال های اول انقلاب که هنوز خود را نخست وزیر دوران امام می نامد، دو دهه از عرصه سیاسی کشور غایب بود. وی در آن دوران در حوادث مهمی مانند قتل های زنجیره ای، حادثه ۱۸ تیر، مواضع نشریات زنجیره ای و حتی توقیف آن ها سکوت اختیار کرده و هیچ واکنشی از خود نشان نداده بود، اما بعد از فتنه ۸۸ در مقابل اعدام پنج عضو یک گروه تروریستی پیام داد و روش نظام را تخطئه کرد. آن سکوت 20 ساله تنها ابهام موجود درباره شخصیت موسوی نیست؛ چگونگی ظهور او در عرصه قدرت در اوایل انقلاب و مواضع و اقدامات وی در آن زمان نیز در پرده ای از ابهام قرار دارد. از این رو در این کتاب، تلاش بر آن است تا با نگاهی تطبیقی مقاطع خاصی از زندگی میرحسین موسوی از دهه ۶۰ تا دهه ۸۰ مورد بررسی قرار گیرد و ابهامات زندگی وی آشکار گردد.