داستان این کتاب درباره یک نویسنده است که با موضوع جدیدی روبه رو می شود و با رجعت به خود و البته انسان معاصر شروع به نوشتن می کند. راوی که به نوعی دچار سرگشتی است مونولوگ هایی را ارائه می دهد که در آن از گذشته حرف می زند. مهم ترین مسئله راوی در این داستان نمادین، تسویه حساب انسان با خودش برای سنجش اعمالی است که در طول زندگی از او سر زده است؛ در این رمان به شکل های مختلف پیشنهادهایی برای رویارویی با واقعیت های زندگی ارائه می شود.