شرط امامت عصمت است و شرط مرجعیت عدالت است. در امامت ماهیت آگاهی، الهام و علوم غیبه است و در مرجعیت، آگاهی بر پایه علوم استوار است که از منبع وحی و الهام به معصومان سرچشمه گرفته است و از آن ها به مراجع منتقل می شود. مرجع به دلیل علوم اکتسابی و شناخت سره از ناسره، حجت از غیرحجت و روش و اصولی که در مکتب امامت تعلیم یافته، قادر است مسائل دینی گذشته و جدید را پاسخگو باشد؛ درواقع مرجعیت تنزل یافته امامت در گستره ۲۵۵ ساله مکتب و علوم نبوت و امامت است. در جلد چهارم از مجموعه «کتاب های اسلام شناسی» در دو بخش موضوع «امامت و مرجعیت» از نظر اسلام بررسی می شود.