ارتش ها در کشورهای دارای حکومت استبدادی معمولا به عنوان ابزاری برای سرکوب مردم و حفظ منافع حکومت به کار می روند. اما ارتش ایران در زمان حکومت پهلوی در اوج قدرت و بدون هیچ گونه تهدید خارجی به انقلاب پیوست. نگارنده در این اثر تلاش کرده تا چرایی و چگونگی رفتار امام خمینی (ره) را به عنوان بنیان گذار انقلاب اسلامی، با ارتش در دوران قبل و بعد از انقلاب بررسی کند. از نظر نویسنده این موضوع می تواند زمینه مناسبی را برای تبیین رفتاری و استخراج الگوهای لازم برای اتخاذ خط مشی صحیح در جهت سیاست گذاری های کلان آینده فراهم آورد.