مطالعات فرهنگی در کشورهای اروپایی غربی، آمریکا و استرالیا چندین دهه است که شناخته شده و مناقشات و بحران هایی را پشت سر گذاشته است. اما در ایران مطالعات فرهنگی حوزۀ نوپایی است که با علایق روشنفکرانه گره خورده است و کاملا شناخته شده نیست. مطالعات فرهنگی متشکل از گفتمان های چندگانه و تاریخ های گوناگون است که برهه ها، جنبه ها و هم آیندی متفاوتی از رویدادهای خاص خود را در گذشته ایجاد کرده است. این حوزه انواع بسیار متفاوتی از تحقیقات را دربرمی گیرد. مطالعات فرهنگی همیشه مجموعه ای از صورت بندی های ناپایدار بوده است. به هر روی، مطالعات فرهنگی خط سیرهای پرشماری داشته و افراد بسیار نیز خط مشی های متفاوتی را از رهگذر آن دنبال کرده اند. این حوزه متشکل از روش شناسی ها، و مواضع نظری گوناگونی است که همگی آن ها محل بحث و چالش اند. با این همه، مطالعات فرهنگی طرحی جدی است و جدیت آن برچیزی که گاه جنبۀ سیاسی مطالعات فرهنگی خوانده اند، نقش بسته است. مجموعۀ حاضر حاوی مقالاتی در باب دیدگاه ها و مناقشات افرادی چون استوارت هال، ریچار هوگارت، کریس بارکر، لارنس گراسبرگ و... دربارۀ مطالعات فرهنگی است. موضوع برخی از مقالات عبارت اند از: بررسی مسالۀ هژمونی، تحولات نظری در تحلیل فرهنگی، و... مقالۀ "ساختارگرایی، پساساختارگرایی و تولید فرهنگ" شامل نقد گیدنز بر دو مکتب ساختارگرایی و پساساختارگرایی است. دو سنت مذکور، هریک در دوره ای، از مکاتب موثر در تثبیت مطالعات فرهنگی بودند. بنابراین، این مقاله امکان خوبی را بر فهم دقیق تر ریشه های مطالعات فرهنگی فراهم ساخته است.