نظام ارتباطی به منزله ی شبکه ی عصبی علم است که محرک هایی را دریافت و آن ها را به بخش های مختلف پیکره ی علم منتقل می کند. اساسا علم دارای ویژگی های اشتراک و پراکندگی است و بر همین مبنا نیز رشد می یابد. از این رو فعالیت های علمی هر فرد زمانی هویت و اهمیت می یابد که به جامعه ی علمی عرضه و در آثار و مطالعات دیگران متجلی شود، و با تحلیل های فردی دیگران درآمیزد تا سرانجام بر ذخیره های دانش افزوده گردد. بنابراین ارتباط اساس و ماهیت علم است. با توجه به ضرورت ارتباط علمی و از آن جا که اطلاعات علمی هدف بسیاری از ملاحظات علم کتابداری و اطلاع رسانی است، کتاب حاضر به منظور استفاده ی جامعه ی علمی و به ویژه جامعه ی علمی کتابداری و اطلاع رسانی تدوین شده است. ارتباط علمی و رشد علم، جایگاه استناد در فعالیت های علمی، نیاز اطلاعاتی، تحلیل الگوهای رفتار اطلاع یابی، و ماهیت، ارزیابی و ابعاد ربط پاره ای از موضوعات کتاب هستند.