بیان برخی از بایسته های علمی و معنوی در دوران طلبگی و ویژگی های یک روحانی شایسته است. در نوشتار حاضر برخی از صفاتی که طلاب از ابتدای طلبگی باید آن ها را رعایت کنند تا از لحاظ علمی و معنوی رشد کرده و فرد مفیدی برای ترویج احکام و معارف اسلامی باشند، بیان شده و آفات و آسیب های مربوط به این مسأله تبیین شده است. نویسنده با استناد به آیات و روایات و نیز سیره معصومین(ع) و علمای بزرگ شیعه، به توصیف ویژگی های یک روحانی مهذّب و عالم پرداخته و داستان های متعددی از زندگی برخی از طلاب و روحانیون موفق ارایه نموده است. وی در همین راستا به اموری مانند: رعایت اخلاق در خانواده و جامعه، صبر و بردباری در راه تبلیغ دین و تحصیل علوم اسلامی، عبادت و تهجد شبانه، اخلاص در کار، رسیدگی به امور مردم، انس با قرآن و اهل بیت(ع)، پرهیز از رذائل اخلاقی و تبلیغ عملی طلاب اشاره کرده و حکایاتی در این زمینه ها از زندگی آنان نقل نموده است.