پژوهشی در زمینه آثار سیاست های توسعه ای نظام جمهوری اسلامی ایران بر مشارکت مردم در امور سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. در این کتاب ضمن بیان کلیات و چارچوب های نظری توسعه سیاسی و عوامل و ساختار آن، به بحث در مورد عوامل مشارکت سیاسی مردم و نقش برنامه ریزی های دولت جمهوری اسلامی ایرانرداخته شده است. نویسنده پس از مطالعه وضعیت موجود در برنامه های توسعه ای ایران به این نتیجه رسیده است که سیاست ها و برنامه های توسعه جمهوری اسلامی ایران با ایجاد تغییر در شاخص های درآمد، تحصیلات، شغل، تحرک جمعیت، سیاست های جمعیتی، عضویت سازمانی و طبقات اجتماعی کشور موجب افزایش مشارکت طلبی از یک سو و فقدان نهادمندی سیاسی (تحزب) و دخالت عوامل شتاب زا باعث گسترش بی ثباتی سیاسی از طرف دیگر شده اند.