دانالد گیلیس،استاد بازنشسته دپارتمان مطالعات علم و فناوری کالج دانشگاهی لندن متخصص فلسفه و تاریخ علم و ریاضیات است، و پیش تر دو کتاب «فلسفه علم در قرن بیستم» و «نظریه های فلسفی احتمال» او در ایران منتشر شده است.
گیلیس در کتاب «پژوهش چگونه باید سامان یابد؟» ، بر اساس دانش خود، با مسئله بزرگی دست و پنجه نرم کرده است، پژوهش در یک جامعه چگونه باید سازماندهی شود تا کیفیت مطلوب حاصل آید؟ او در کتاب حاضر، برای مواجهه با این مسئله، دو تجربه بریتانیایی را تبیین و نقد می کند و نهایتا خود سامانه ای را به عنوان بدیل پیش روی می نهد.
این کتاب ممکن است چهار گروه مخاطب را به خود جلب کند: نخست، آن دسته از دانشجویان و پژوهشگران حوزه فلسفه علم که مشتاقند مواجهه یک فیلسوف علم را با یک مسئله جدی مدیریتی و سیاستی تجربه کنند. دوم، آن دسته ازدانشجویان و پژوهشگران حوزه مدیریت و سیاست گذاری علم که مشتاقند درک عمیق تری از الگوها، رویکردها و راهبردهای مطرح در رشته خود ، دست کم در مسئله طرح شده در کتاب، بیابند. سوم، آن دسته از مسئولات و مدیران که علاقه مندند بر اساس حمت، بصیرت وبهره مندی از ایده و تجربه اهل تجربه و اندیشه، برای دانشگاه ها، پژوهشگاه ها و اعضای هیئت علمی کشور، سیاست گذاری و برنامه ریزی کنند. چهارم؛ آن دسته از اعضای هیئت علمی که نسبت به الگوهای جا افتاده برای ساماندهی و ارزیابی فعالیت پژوهشی در کشور نقد و اعتراض دارند و به دنبال بدیل های جایگزین می کردند.