یکی از سخت ترین جنبه های پاسخ به بلایا، ساماندهی اجساد کشته شدگان است، زیرا که بلایای طبیعی می تواند باعث مرگ و میر وسیع شوند. بلایای طبیعی معمولا ظرفیت سیستم های محلی مسئول امور فوت شدگان را اشباع می کنند. به همین ترتیب مسئولیت پاسخ سریع، به سازمان های محلی و مردم منتقل می شود. در این هنگام عدم وجود توصیه های فنی یا برنامه ریزی برای حجم زیاد مرگ ومیر، مشکلات بازماندگان را چندبرابر کرده و منجر به نارسایی در ساماندهی عواقب انسانی حادثه می شود. از این رو سازمان های محلی و مردم نقش حیاتی و تعیین کننده ای در ساماندهی وضعیت قربانیان و خانواده های آن ها برعهده دارند. به همین دلیل نگارندگان کتاب حاضر با هدف بهبود ساماندهی و مدیریت صحیح اجساد و به حداکثر رساندن تشخیص هویت آنان راه کارهایی در این زمینه و مباحثی چون: هماهنگی، خطرات بیماری های  عفونی، نگهداری اجساد قربانیان، مدیریت اطلاعات، و حمایت از خانواده ها و بستگان را مطرح کرده اند.