جهت گیری جهانی در جنگ تحملیی، به طور کامل علیه جمهوری اسلامی ایران و در راستای جانب داری تمام عیار از رژیم بعثی عراق بوده است. اسناد و مدارک بسیاری در دست است که نشان می دهند همه ی کمک های نظامی، مالی و تبلیغاتی اعطا شده به صدام، از طریق یک توافق جهانی صورت گرفته است. به عنوان نمونه وزیر خارجه ی فرانسه در دوران جنگ تحمیلی گفته است: "کمک های نظامی و غیر نظامی فرانسه به عراق در اوایل جنگ این کشور با ایران، به درخواست برخی از اعضای دایمی شورای امنیت صورت گرفته است. اعضای دایمی شورای امنیت در یک تصمیم اعلام نشده، در زمینه ی حمایت از عراق در برابر ایران به توافق رسیده بودند...". در این کتاب با اسناد ومدارک، میزان کمک های نظامی و غیر نظامی کشورهای مختلف به رژیم بعثی عراق در طول جنگ تحمیلی بررسی شده است. به عنوان نمونه: کورت والدهایم"، دبیر کل وقت سازمان ملل، در نامه ای به رییس شورای امنیت می نویسد: "عراق سلاح های خود را از 150 شرکت آلمانی، آمریکایی و انگلیسی تهیه کرده است. دولت عراق از سال 1975 م. توسط 80 کمپانی آلمانی، 24 شرکت آمریکایی، حدود 12 شرکت انگلیسی و چند شرکت سوئیسی، ژاپن، ایتالیایی، فرانسوی، سوئدی، برزیلی و آرژانتینی تجهیزات دریافت کرده است. آلمان بیش ترین کمک را به برنامه ی اتمی عراق با 27 شرکت و آمریکا با 24 شرکت و انگلیس با 11 شرکت انجام داده اند". در کتاب هم چنین حامیان اصلی صدام  حسین معرفی شده اند که عبارت اند از: شوروی، آلمان غربی، فرانسه، آمریکا، انگلستان، برزیل، آرژانتین، ایتالیا، اتریش، لهستان، دانمارک، رژیم صهیونیستی، چین، مصر، کشورهای عربی، آفریقای جنوبی، آلمان شرقی و گروهک تروریستی منافقین.