بسیاری از علمای علوم اجتماعی بر این نکته توافق دارند که عامل حیاتی توسعه در هر کشوری، انسان است و توسعه بی معنا خواهد بود اگر نتوان شرایطی برای خلق موقعیت های مادی و معنوی انسان ایجاد کرد و انتظارات او را به بالاترین سطح رساند. در این میان، دیدگاه های متفاوتی از نظر توانایی انسان در توسعة استراتژیکی وجود دارد. به طور مثال، اجتماعی که دارای دیدگاه های مادی است، با جامعه ای که بر معنویت تاکید دارد، استراتژی متفاوتی خواهد داشت و در جامعه ای که هم نیازهای مادی و هم نیازهای معنوی انسان مورد توجه است، نگاه ویژه ای به توسعه شده است. بنابراین شناخت انسان از نظر اسلام برای ایجاد یک قاعده و قانون مشخص و برنامه ریزی شده برای توسعه، حول محور انسان، ضروری است. در حقیقت بدون چنین شناختی اگر دسترسی به توسعة ایده آل و پایدار غیرممکن نباشد بسیار مشکل خواهد بود. در میان مکاتب موجود، تصویری که اسلام از انسان ترسیم نموده است، نه تنها بیانگر خصوصیات فردی انسان است. بلکه به نیازهای مادی و معنوی او توجه کامل دارد. کتاب حاضر با توجه به خلا موجود منابع دینی در حوزة مدیریت و با محوریت انسان نگاشته شده است. برخی از مباحث کتاب عبارت است از: ضرورت مطالعة انسان در قرآن؛ طبیعت دوگانة مادی و معنوی انسان؛ اوصاف خوب و بد انسان؛ گروه های انسانی از دیدگاه قرآنی؛ و نقش علم و ایمان در مسیر کمال انسان.