محل ییلاقی در تاریکی شب فرو رفته است. روی برج ناقوس ده زنگ ساعت یک بعد از نصف شب زده میشود. کازیافکین و لایف وکیلان دادگستری، هردو سرخوش و شنگول، در حالی که کمی تلو تلو می خوردند، از جنگل در آمده، به طرف عمارات ییلاقی روانه میشدند.کازیافکین نفسی راست کرده، میگوید:خوب، شکر به درگاه پروردگار، رسیدیم...در وضعیت ما پنج ورست (کیلومتر) راه پیمایی پای پیاده از ایستگاه فرعی کار بزرگی است... .بخشی از متن کتاب