اگر روشهای تحقیق را زبان یک اجتماع خاص به رسمیت شنخته شده بدانیم بلادرنگ دستگیرمان میشود که این زبان پیشاپیش درکی از هستی را بر گرده های خویش میکشد،میگوید در کدامین جهان به سر میبریم و چه نسبتی با آن داریم ویا باید داشته باشیم و دستاورد ما از ور و غوطه وری در آن چگونه باید ابراز شود،با کدام بلم،رهسپار کدام کرانه خواهیم شد و رو به سوی کدام ساحل خواهیم داشت.اگر روش های کمی تحقیق،کلک عدد را وسیله می سازد تا به خیال خود ما را برق آسا به ساخل عافیت و کنار امن عیش قطعیتی جهان مشمول برساند،روش های کیفی ما را بر بال کلمه می نشاند تا با تاویل واقعیت های مفید به موقعیت زمانی و مکانی وفضایی پدیده های منفرد،فهمی از آن چه در اول بوده است بیابیم.