مجموعه ی حاضر، مشتمل است بر اشعاری عمدتا در قالب دوبیتی و ترانه که به زبان فارسی و گویش بستگی ـ کوخردی (از گویش های محلی جنوب کشور) با مضامینی هم چون "عشق"، "غم"، "انتظار" و "امید" سروده شده است. برای نمونه: گل باغ دلم خو بی وفا بی/ ز فتنه بخت بدبختم سیاه بی/ حالا معروف اشنی جز خداوند/ دلم بر عشق جانان مبتلا بی/.