آرتور دموسلاوسکی،متولد 1967 در وشو خبرنگار و نویسنده،دانش آموخته رشته فلسفه،تاریخ و تئوری تئاتر که تحصیات فوق لیسانس خود را به مطالعه آمریکای لاتین اختصاص داد.تب تند آمریکای لاتین،برنده جایزه ادبی ورشو سومین کتاب اوست.پیش از این عیسی بدون تفنگ-نگاهی منتقدانه به دوره پاپی ژآن پل دوم- و همچنین دنیا،نه برای فروش را نوشته است.کتابی که به جنبش های ضد جهانی سازی پرداخته و به عنوان کتاب سال 2002 برگزیده شده است.او اکنون،با دریفات بور تحصیلی،که به خبرنگاران برجسته جهان اعطا میشود.به مطالعه و پژوهش در دانشگاه استانفورد اشتغال دارد.
نمی دانم،آیا اکنون،پس از فروپاشی کمونیسم،آماده ایم آن حقیقت ناخوشایند را درباره جنبه تاریک دنیای دموکراسی غرب بپذیریم؟دنیایی که ده ها سال آرزومندش بودیم؛آیا آماده ایم«کارنامه سیاه ضد کمونیسم»را بشناسیم؟ارتکاب جنایاتی به نام آزادی،بخشی از میراث دنیای دموکراتیکی است که اکنون به آن تعلق داریم.با احساس مسئولیت بابت آن جنایات،باید در چارچوب تمرین های روحی،با وجدان و خردانتقاد آمیز با آن مسائل درگیر شویم.دست کم به این خاطر که در ذهن ما این تفکر ریشه ندواند که آدم کشی های نیکویی وجود دارند که بشریت را نجات میدهند.دست کم برای این که زمانی کسانی ما را قیاس نگیرند با آن خیالبافان غربی که چشم از مسکو بر نمیگرفتند و آن رویا پروران آمریکای لاتین که میگفتند گولاگ وجود ندارد،چون آخر،این که غیر ممکن است...
من خودم متعلق به نسلی هستم که حماسه قهرمانانه انقلاب را تجربه کرده ام و گاه پیش می آد که با حسرت از آن روزهای خوش و پر تب و تاب یاد کنم؛خاطره دفاع از وطن در مقابل ضد انقلابیون در خلیج خوک ها را با حسرت مرور کنم،چو خودم در آن شرکت داشتم.عجب تب تندی بود آن ماجرا چه حال و هوایی!اما من میتوانم برای بچه هایی که انقلاب را به یاد ندارند،آن حادثه فقط صفحه ای است از کتاب درسی مدرسه،آن چه با من با پوست و گوشت حس کرده ام،برای آن ها متنی است که باید برای امتحان از بر کنند،حروفی مرده،تکه ای کاغذ.