﷽
۱۲ شاید برای ما عدد خاصی نباشد،اما برای خانم نصراللهی مادر شهید حسین مالکی نژاد،یادآور روزهایی باشد که به انتظار پسرش سر شد، شاید اگر شما هم پسرم حسین را بخوانید،برای شما هم خاص شود.

پسرم حسین را خانم دولتی براساس ۱۲روز از مهم‌ترین روزهای زندگی شهید و مادرش نوشته،کتاب تلفیقی‌ست از زندگی مادر و خاطرات پسر که در ۱۲ فصل جمع شده است و روز به روز شما را با خودش می‌برد تا روز ۱۲ و با زندگی جوانی آشنا می‌شوید که در ۱۶ سالگی راه صد ساله را رفت و به آرزوی‌ش رسید.

کتاب کوتاه است و چنان نویسنده خاطرات مادر و پسر را کنار هم آورده که به نظرم توانسته کل زندگی دو شخصیت را پوشش دهد.
        

          روایت داستانی زندگی شهید عارف 16 ساله دفاع مقدس؛ حسین مالکی نژاد از زبان مادر که نویسنده برش هایی از زندگانی مادر را نیز در آن گنجانده است. از آن دسته از شهدایی که به قول حاج قاسم، شهیدانه زیسته بود. آخرین باری که از جبهه بازگشت به مادرش گفت مادر 12 روز دیگه پیکرم باز میگردد و همانطور هم شد. حسین تا کلاس هفتم بیشتر درس نخوانده بود ولی وصیت نامه‌ای نوشته که شاید نوشتنش از دست و زبان یک دانشجوی دکترای دین و معارف هم برنیاید. حتی اگر موفق به خواندن کتاب هم نشدید، وصیت‌نامه شهید که خودش با صدای خودش در زیرزمین خانه ضبط کرده بخوانید و بشنوید. شاید تلنگری باشد.
.
شهید که خودش فوق العاده است ولی به شخصه مخصوصا ابتدای کتاب از رفت و برگشت های مداوم در زنگی مادر و پسر کمی گیج شدم و باعث شد که دو ستاره از کتاب قرض بگیرم...
.
برشی از متن کتاب:
شادمان‌فر (که با حسین شهید شده بود) چندسالی از حسین بزرگتر بود. نمیدانم چه سری بود بین این دو که جور دیگری با هم رفیق شده بودند. من چیز زیادی از رابطه شان نمیدانم، ولی حسین گفته بود قول و قرارهایی با هم دارند. میگفت قرار است در یک روز و یک ساعت شهید شوند. به حرفش میخندیدم و میگفتم: بسخ جسیم، جلوی مردم این جوری نگو! میگن پسر حاج محمد چیزخور شده!