جلد اول از پژوهش حاضر در خصوص چگونگی استفاده از سیستم 5S در واحدهای تولیدی و خدماتی کشور به نگارش درآمده است. گفتنی است 5S یکی از سیستم های مدیریتی بوده که برای نخستین بار در ژاپن، مورد استفاده قرار گرفته و در گذر زمان در سال های 68-1367 به کشور ما راه یافته است. 5S از اولین حروف پنج کلمه ای ژاپنی گرفته شده که عبارت اند از: SEIRI (ساماندهی)، SEITON (نظم و ترتیب)، SEISO (پاکیزه سازی)، SEIKETSU (استانداردسازی) و SHITSUKE (انظباط)، بر این اساس ساماندهی یعنی بهره مند بودن ازتوجه و نگاهی نو نسبت به کلیه ی سخت افزار و نرم افزار پیرامون خود و سپس تفکیک و دور ریختن کلیه ی سخت افزار و نرم افزارهای غیرضروری، نظم و ترتیب یعنی قراردادن اشیاء در مکانی که در دسترس به آن ها در اسرع وقت میسر باشد. پاکیزه سازی یعنی دور کردن هرگونه آلودگی های دیداری، شنیداری و بویایی از محیط کار. پاکیزه سازی عینی بازبینی و بازرسی. "استانداردسازی"، یعنی مستند کردن سه S اول. این که ثبت کنیم چه چیزی را نیاز داریم، چرا نیاز داریم، به چه میزان، با چه مشخصاتی، با چه کیفیتی، چه کسی یا چه کسانی می توانند از آن بهره گیرند، چه وقت و کجا مورد استفاده قرار می گیرند؟ این موضوع باید برای تک تک اقلام حاضر در محیط کار به رشته ی تحریر درآید. "انضباط" نیز یعنی مسئولیت پذیری و یعنی این که بدانیم چه کاری را، چه موقع، با چه کیفیتی، با چه وسیله ای و با همکاری چه کسانی به درستی به اجر درآوریم. انضباط یعنی جایگزین کردن عادات مناسب به جای عادات نامناسب. در خصوص جایگاه سیستم 5S گفتنی است این سیستم دارای دستاوردهای بسیاری در حوزه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، فنی و محیطی بوده است. برخی از مهم ترین نتایج این پژوهش بدین قرار است: "سیستم 5S درکشور متولی ندارد، 5S خوب شناخته و معرفی نشده است، 5S خوب نامگذاری نشده است. به طوری که از آن به نام های خانه تکانی، هفت سین صنعتی و... یاد شده است و نگرش بسیاری از صاحبان بنگاه های اقتصادی آن گونه است که بیش تر، نتایج سطحی و فوری را می طلبند تا مقوله های ریشه ای.