مباحث ناظر بر دولت رفاه را می‌توان به دو گروه تقسیم کرد. یک گروه اوّل مشتمل بر مباحثی پایه‌ای همچون چگونگی کاهش فقر و دسترسی به برابرای و نوع بهینهٔ سیاستگذاری‌ها و مداخلات دولتی. مباحث گروه دوم یا برخاسته از مطالباتِ گروه‌های اجتماعیِ جدید هستند یا حاصلِ تغییرات در ساخت اجتماعی یا نهایتاً، نتیجهٔ دگرگونی‌ در شیوه‌‌های جدید سازماندهی کار و جهانی شدنِ اقتصاد. اکنون بررسیِ همزمانِ مباحث پایه‌ای و مباحث جدید در یک مجموعهٔ واحد می‌تواند از وجوه مشترکِ آنها علیرغم تعلّق‌شان به ادوار مختلفِ حیات اجتماعی حکایت کند: از جمله وابستگیِ برنامه‌های رفاهی در کشورهای مختلف به مسیر تاریخی‌ای که هر یک از آنها در تدوینِ برنامه‌های‌شان از همان آغاز کار برگزیدند. مسیری که در صدر عللِ انتخابش، اقتدار نسبیِ نیروهای سیاسی و اجتماعی حاضر در صحنه به هنگام برآمدنِ دولت‌های ملّی قرار دارد و پس از آن، شیوهٔ سازماندهی گفت‌و‌گوی اجتماعی میانِ نیروهای درگیر در حوزهٔ رفاه در ادوار مشخص تاریخی-اجتماعی در مراحل بعدی: عواملی که بر فطرت سیاسیِ مباحث ناظر بر دولت رفاه دلالت دارند.