«گویش سیستانی»، یکی از لهجه های فارسی غیرمکتوب است که از لحاظ اهمیت و ساختار واژه ای در ردیف گویش های غیرمکتوب «خوارزمی»، «تخاری»، «جلدی» و...، قرار می گیرد. در کتاب حاضر، به بررسی علمی گویش سیستانی، بر اساس توصیف های واجی، واکه ها و ساخت شناسی، پرداخته می شود. در پایان کتاب نیز چند ضرب المثل و شعر، به گویش سیستانی، ارائه شده است.