مارسل اوگوست دیولافوا( 1843ـ 1920م) که مهندس راه و ساختمان و باستان شناس بود و به همراه همسرش ـ مادام ژان دیولافوا ـ از سوی دولت فرانسه برای انجام  کاوش های باستان شناسی سه بار به ایران سفر کردند .اولین مسافرت آنها در سال   1881م به بنادر جنوبی ایران صورت گرفت .مادام دیولافوا مطالعات و مشاهدات  اجتماعی و یافته های باستان شناسی خود و همسرش را به صورت یادداشت های روزانه  جمع آوری نمود و در دو کتاب جداگانه انتشار داد .کتاب حاضر در واقع کتاب دوم  و مشتمل بر یادداشت های سفر دوم و سوم آنهاست که سال های 1886ـ 1884م را  در برمی گیرد .این سفر در دوره قاجار و همزمان با سلطنت ناصرالدین شاه( 1313ـ   1264ه .ق) صورت گرفت ;از این رو اثر حاضر یکی از منابع مفید برای تحقیق در  تاریخ دوره قاجاریه، به ویژه عصر ناصری و آشنایی با اوضاع و احوال اجتماعی،  فرهنگی، سیاسی و اقتصادی مردم ایران در عصر مذکور به شمار می رود .طرح ها،  نقاشی ها و عکس هایی که مولف از اماکن و اشخاص مختلف تهیه کرده در کتاب به  چاپ رسیده است .