در تحقیق حاضر که به روش توصیفی ـ تحلیلی صورت گرفته، نویسنده به بررسی مبانی نقش زمان و مکان در استنباط احکام از نگاه «امام خمینی(ره)» و آیت الله «صدر» پرداخته است. هدف از این بررسی، نشان دادن عوامل تأثیرگذار در استنباط درست احکام در شرایط مختلف زمانی در مقام اثبات با توجه به عدم تغییر احکام شرعی در مقام ثبوت است. در این رابطه نقش و ارتباط این عوامل با یک دیگر مورد توجه قرار گرفته است. عرف و سیره عقلا؛ رابطه تعامل میان فقه و سایر علوم و حکومت و احکام حکومتی از موضوعاتی است که از نگاه دو فقیه معرفی شده، مورد بحث قرار گرفته و نتایج آن در جهت اثبات موضوع در تحقیق پیش رو درج گردیده است.