«کوارتت» نمایشنامه ای است که در سال ۱۹۸۰ توسط هاینر مولر نمایشنامه نویس آلمانی (سابق شرقی) نوشته شده است.موضوع آن امکان تولید آن را تحت سیاست های فرهنگی سرکوبگرانه جمهوری دموکراتیک آلمان غیرممکن می کرد، اما موقعیت مولر به عنوان برجسته ترین نمایشنامه نویس کشور پس از مرگ برتولت برشت به او فرصت زیادی برای سفر داد.در این اثر هیچ جهت صحنه ای وجود ندارد. علائم نگارشی پراکنده است و علیرغم لفاظی مفصل سخنرانی های اغلب طولانی، به متن جلوه ای تلگرافی می بخشد. هیچ تنظیم یا دوره زمانی در متن ذکر نشده است، اگرچه کتاب برنامه بوخوم عنوان "زمان/مکان: سالن قبل از انقلاب فرانسه/ پناهگاه پس از جنگ جهانی سوم" را ارائه می دهد. علیرغم چالشهایی که برای اجراکنندگان (و تماشاگران) دارد، تعادل عجیب بین ریاضت و زرق و برق، آن را به بیشترین اجرا در میان نمایشهای مولر تبدیل کرده است. آزادی تقریبا نامحدود تفسیری ارائه شده توسط متن، اثر را مورد علاقه کارگردانان ماجراجو و رادیکال (از جمله میشائیل هانکه و رابرت ویلسون) قرار داده است، در حالی که زیبایی نقش ها، همراه با زبان گیج کننده و تصاویر زنده، این اثر را به یک اثر خلاق تبدیل کرده است.