اشعار این دفتر پس از تحمیدیه، شامل حکایاتی است اخلاقی که عمدتا در قالب "مثنوی" به نظم کشیده شده است. برای نمونه: "گدازاده را نیست جود و سفا/ توقع مدار زو بود نابجا/ یقینا که طبعش گدا است و بس/ نچینی گل از بوته ی خار و خس/...