در سال 1323 فصل جدیدی در سرنوشت مردم ایران آغاز شد که سبب گردید جامعه ی ایران از شکل کهن بیرون آید و در راه جدید تمدن گام نهد. این آغاز که مرهون انقلاب مشروطیت بود، با تلاش بیش از یک قرن مردم ایران از علما، روشن فکران، دولت مردان روشن اندیش، بازاریان و... صورت گرفت. شروع حکومت ترقی خواهانه ی مردم ایران از دربار عباس میرزا و با هدایت وزیر خردمند او "قائم مقام"، آغاز و توسط امیرکبیر و میرزا حسین خان سپهسالار پی گرفته شد. آنگاه با روشن گری روحانیون ترقی خواه و روشن فکران، پایه های فکری انقلاب استحکام یافت و در بستر نارضایتی مردم از بی عدالتی، نابرابری، استبداد و اقتصاد درهم شکسته ایران، حرکت آزادی خواهانه ، عدالت جویانه و شادی طلبانه ی مردم ایران به بار نشست و انقلاب مشروطیت پیروز شد. محمد ملقب به ناظم الاسلام، پسر علی، کرمانی الاصل در سال 1280 هـ . ق در کرمان متولد شد، مقدمات پارسی و علوم ادبی عربی و فقه اصول را نزد اساتید کرمانی فرا گرفت و برای تکمیل تحصیلات به تهران سفر کرد، سپس به تدریس پرداخت. از وی چند جلد کتاب باقی مانده که مهم ترین آن ها "تاریخ بیداری ایرانیان" است. او با آغاز انقلاب مشروطه از تدریس دست کشید و به سیاست و تشکیل انجمن های سری، تاسیس روزنامه و نشر مقالات پرداخت. در زمان استبداد دست از کار کشید و تاریخ بیداری ایرانیان را تالیف نمود. ناظم الاسلام از شب سه شنبه دوم ذیحجه 1322 هـ . ق به ثبت دیده ها و شنیده هایی پرداخته که آن ها را به انقلاب ایران و بیداری ایرانیان مربوط می پنداشته است. وی در این کتاب آن چه از عجایب روزگار می دید و اخبار صحیحی که می شنید و حوادث بزرگی که سبب بیداری ایرانیان می شد و خود از نزدیک شاهد آن بوده به تحریر درآورده و در عین حال به شرح زحمات مردان سترگی پرداخت که در راه بیداری خفتگان ایران زحمات سختی را متحمل شدند با عزم خویش به اصلاح مفاسد پرداخته و جان های عزیز را در راه آزادی هم وطنان خویش نهاده اند. مطالب کتاب به صورت یادداشت های روزانه و عبارات آن صریح و ساده است. کتاب حاضر تلخیص و بازنویسی "تاریخ بیداری ایرانیان" است.