این رساله در راستای تغییر پارادایم عصر حاضر از مدرنیته به پسامدرنیته و از میان رفتن مشروعیت آنچه اصول و اساس هنر را در طی سه چهار سده ی گذشته تشکیل می داد، به گذار از مدرنیته و به تبع آن روایت های کلان به پسامدرنیته و به تبع آن خرده روایت ها می پردازد و این میان نقشی را که اسطوره ها در این گذار ایفا کرده و به تقبل آن مجبور شده اند تبیین می کند. گفتنی است این رساله پس از یک پیشگفتار مختصر، ابتدا در قسمت «پسا مدرنیته و پایان کلان روایت ها» به یاری لیوتار به شکل عام آن به کلیت این گذار و به یاری دلوز و گتاری به شکل خاص آن به چندوچون این گذار در حیطه ی ادب و هنر می پردازد.