کتاب حاضر، تلاشی است برای نشان دادن جایگاه شعر «طاهره صفارزاده» که در چهار بخش تدوین یافته است. نخست، به اعتبار اینکه «صفارزاده» شاعری معاصر است، مطالبی چند درباره اوضاع شعر و شاعری دوران معاصر ایران و مهم ترین جریان های ادبی آن ذکر گشته و همچنین در مورد زندگی نامه شاعر و ذکر شیوه شاعری او به اختصار مطالبی عنوان گردیده است. سپس به بررسی مهم ترین شگردهایی که «صفارزاده» در ادبی کردن زبان اشعار خویش از آن ها سود جسته و همچنین برخی از مضامین اشعارش، پرداخته شده است. درنهایت بخش پایانی کتاب به نتیجه گیری از مطالب کتاب اختصاص یافته است.