تا حالا موقع نگاه کردن به کتابخونه ی پربارتون به این سوال برخوردین که :" اگه کتابی که باعث نمیشد کتابخون بشم رو نمیخوندم ، چی میشد ؟"
قصر قورباغه ها ، انتشارات کیمیا ، یه کتاب جیبی کوچک و مستطیلی شکل داخل کتابخونه ، قدیمی ترین و همچنین اولین رمان فانتزی منه. به قدری خوندمش که لبه بالای جلدش پاره ، و چند تایی از ورق هاش جدا شده. الان که دوباره خوندمش ، دوباره انگار شدم همسن آلن. انگار دوباره بین تخت و شوفاژ دمر دراز کشیدم و تو سد مارمولک ها و سیاهچال قصر و برج های تو در تو گم شدم. انگار روی تپه دارم طلوع آفتاب رو میبینم.
طلوعی که نویدبخش یه شروع دوباره برای همه مونه...
پیشنهاد میکنم حتما حتما حتما ، یا با فایل یا به صورت فیزیکی فرقی نمیکنه ، ولی ، حتما حتما حتما بخونیدش. بذارید مغزتون یکی دوساعت تو دنیای یوستین گودر ، هایائو میازاکی دنیای نویسنده ها ، خودشو غرق کنه و شما رو هم با خودش بکشه به اعماق....

        

          کتاب خوبی بود اما برای رده سنی خیلی کم مناسبه
یعنی برای منی که فانتزی های قوی می خونم واقعا بچگونه بود
ولی فضای خیلی قشنگی داشت
یعنی بچه ها از همون موقع که سن کمی دارن عاشق فانتزی میشن باهاش
روند داستان سریع بود تا زودتر جمع بشه و بچه ها اذیت نشن
ولی قرار نیست به خاطر اینکه به رده سنیم نمی خورد امتیاز کمی بهش بدم
البته می دونستم بچگونه ست ولی خب...:)