مردم درباره ی موضوع زیبایی دچار کج فهمی اند: با این مساله که جنبه ی ظاهری اهمیت کمتری دارد و باطن آدم ها مهم تر است و از این جور چیزها موافق اند. ولی با این وجود همیشه دارند آدم های با ظاهر درخشان را به عرش می برند و پک و پوز امثال مرا به خاک می مالند.
آن ها به همین شکل دروغ می گویند و من از خود می پرسم که آیا آگاهانه این کار را انجام می دهند. فکر این که ندانسته دروغ می گویند عصبی ام می کند. دلم می خواهد از بالا تا پایین شان را نگاهی بیاندازم و بگویم روح های بکر را بنوازید. اگر می خواهید برایتان آواز بخوانند. آدم ها را برای سرگرم شدن از روی ظاهرشان قضاوت نکنید و ساده لوح نباشید!