در این کتاب به بررسی «دلبستگی ناایمن اجتنابی» پرداخته می شود. فرد ناایمن اجتنابی ظاهرا بی تفاوت و بی غم است، زیرا در پوسته خودبسندگی کاذب خویش، پنهان شده است. دنبال کمک بودن برای او نوعی ضعف است و این افراد در کودکی باید خودشان را تسکین می دادند و با مراقبان بی توجه و تحقیرکننده سازگار می شدند. آن ها این الگوی دلبستگی ناایمن را به زندگی مشترک خود می برند که در این کتاب رابطه دشوار این زوجین شرح داده می شود. همچنین در کتاب نگرانی های فرد دوری گزین بیان می شود و راهکارهای مورد استفاده این افراد برای نگه داشتن دیگران در فاصله امن هیجانی، بازگو می شود.