«عرفی شیرازی» شاعر دورة صفویه، شاعری نازک خیال بود و بر اغلب شعرای زمانش برتری داشت. در قصیده سرایی، مضامین دقیق سبک هندی را با کمال مهارت و استادی به کار می برد، به طوری که قصاید او از بهترین قصاید سبک هندی به شمار می رود. افزون بر این، در میان غزلیاتش نیز ادبیات نغز و دل نشین فراوان دیده می شود. عرفی در هند و عثمانی بیشتر از ایران شهرت دارد. سخنانش شبیه امیر خسرو دهلوی و فیضی است. او علاوه بر دیوان قصاید و غزلیات، یک مثنوی به نام«مجمع الافکار» به تقلید از «مخزن الاسرار» نظامی گنجوی و مثنوی دیگری نیز به نام «خسرو و شیرین» یا «فرهاد و شیرین» به تقلید از وی سروده است. هم چنین عرفی رسالة منثوری با عنوان رسالة نفیسه دارد. کتابچة حاضر، بخش سوم از مجموعة تالیفات دکتر علی اکبر ولایتی دربارة معرفی ادیبان شیعه است. در این مجلد پس از معرفی ادیبان شیعه یا علاقمند به تشیع که از عرفی شیرازی آغاز شده و به سروش اصفهانی ختم می شود، حماسه های شیعی معرفی گردیده است.