سوگل دروغ های کوچکی می گوید و تنها آرزویش این است که کسی از دست کسی ناراحت نباشد. او نصفه شب یک گودال می کند و باید تصمیم بگیرد که گودال و آن چه را که درونش هست با خاک پُر کند یا نه.

این که هر طرف بچرخی، یک دیو جلوی رویت سبز شود اصلاً خنده دار نیست، اعتماد به یک مارمولک سبز زشت و یک پرنده ی خاکستری رنگ مرموز، در گذر از سرزمین های جادویی هم کار آسانی نیست.

سوگل باید تصمیم بگیرد و باید عواقب این تصمیم را هم بپذیرد