نگارنده در کتاب حاضر به مسائل فرهنگی و اجتماعی شهرسازی در ایران پرداخته است. محورهای اصلی مورد توجه در این مطالعه، حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی، بازسازی و نوسازی بافت های فرسودة شهری و فضاهای شهری و کیفیت زندگی بوده است. در بحث حاشیه نشینی، پیامدهای این پدیده، به خصوص در کلان شهر تهران در قالب پیامدهای اجتماعی - فرهنگی، سیاسی- امنیتی، کالبدی - فضایی مورد تحلیل قرارگرفته است. پروژة نواب به عنوان یکی از مهم ترین طرح های نوسازی شهری در ایران، در مبحث نوسازی بافت های فرسوده بررسی شده و مسائل و معضلات این طرح مورد مطالعه قرارگرفته است. کیفیت محیط شهری و نقش آن در ارتقای رضایت شهروندان، بررسی مسئلة توسعة شهری پایدار و شاخص شناسی آن، هویت شهروندان و تأثیر هویت مکانی در هویت یابی آنان و ... از دیگر مباحث مطرح شده در این اثر است.